tanpinarAhmet Hamdi Tanpınar 23 Haziran 1901’de İstanbul’da doğdu. Lise öğrenimini Antalya Lisesi’nde tamamladıktan sonra 1923 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ni bitirdi. Sırasıyla, Erzurum, Konya ve Ankara’da liselerde ve yüksek okullarda çeşitli dersler okuttu. 1933’te İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi’nde estetik ve mitoloji dersleri verdi.1939 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde açılan Yeni Türk Edebiyatı kürsüsü profesörlüğüne atandı. 1942-1946 yılları arasında Maraş Milletvekili olarak görev yaptı. Bir süre Milli Eğitim müfettişi olarak çalıştıktan sonra, 1949’da Edebiyat Fakültesi’ne döndü. Ölümüne kadar üniversite hocalığını sürdürdü. 1953 yılının mart-kasım arasını ve 1959 haziran-1960 haziran arasını Avrupa’da geçirdi.
Prof. Dr. Mehmet Kaplan’ın Huzur kitabının önsözünde ifade ettiği gibi, “Gençlik yıllarında Yahya Kemal ve Ahmet Haşim’in talebesi ve dostu olmuş, Batı edebiyatından Paul Valéry ile Marcel Proust’u kendisine üstad olarak seçmiştir. Bu yazarlar edebiyatta güzellik ve mükemmeliyete ön planda yer verirler. Onlara göre edebiyat, tıpkı resim ve musiki gibi “güzel sanat”tır. Sadece, boya ve ses yerine, insanı ve hayatı anlatmada bu iki vasıtadan çok daha zengin olan “dil”i kullanır.”

Tanpınar şiiri hayatının en büyük tutkusu haline getirmiş, fakat asıl kabiliyetini şiir estetiğine göre yazdığı mensur eserlerde göstermiştir. İlk şiiri 1920’de yayımlanır. Geniş okuyucu kitlesi onu daha çok lise kitaplarına ve antolojilere giren “Bursa’da Zaman” şiiri ile tanır. Altmış kadar şiirinden ancak otuz yedi tanesini, tek şiir kitabında yayımlamıştır: Şiirler, 1961. Şiirlerinde bir imaj ve müzik kaygısı taşıdığı, hikâye ve romanlarında da, başta zaman teması olmak üzere, psikolojik anları, bilinçaltını aradığı, yansıttığı görülür.

Hayatı boyunca sağlığından şikâyetçi olan Tanpınar, 23 Ocak 1962 günü geçirdiği kalp krizi sonucu ertesi sabah hayata veda etti. Rumeli Hisarı Kabristanı’nda, hocası ve dostu Yahya Kemal’in yanı başına defnedildi. Mezartaşı üzerinde çok bilinen şiirinin iki mısrası hakkedilmiştir: Ne içindeyim zamanın / Ne de büsbütün dışında.